Različitost ukupnih prilika u kojima se razvijao islam u Bosni i Hercegovini dovela je do izrazite raznolikosti prije svega u materijalnoj kulturi koja je karakteristična za bosanskohercegovačke muslimane.

Kulturna historija muslimana u Bosni i Hercegovini svoju raskošnu ljepotu na poseban način pokazuje kroz živu vjersku tradiciju dovišta čiji se termini još uvijek određuju prema kalendaru drugih religijskih zajednica.

Arebica je specifično pismo koje je nastalo ulaskom Bosne u osmanlijsko-islamski kulturni krug.

Džamija se nalazi u banjalučkom naselju Gornji Šeher. Izgradio je Sofi Mehmed-paša, prvi bosanski namjesnik sa sjedištem u Banjoj Luci 1554./1555. godine. Prostorno je najveća, a druga po starosti džamija na području Banje Luke.

U selu Delimeđe na Pešteru, opština Tutin, 2009. godine podignuta je džamija s islamskim centrom, čije su dvije munare visoke po 77,5 metara, najviše na Balkanu i Evropi, a među najvišima su i u svijetu.

Islam na našim prostorima, kao segment mnogo šireg osmansko-islamskog civilizacijskog kruga, nadovezujući se na starije predislamske tradicije Bosne (u njenim najširim relacijama) prodro je praktično u sve pore privatnog i javnog života ovdašnjeg, ne samo muslimanskog, već i nemuslimanskog življa.

Sarajevo je u osmanskom periodu, uz Beograd i Skoplje, imalo najveći broj džamija na Balkanu. Pretpostavlja se da je na svom vrhuncu u 17. stoljeću grad imao oko 120 džamija

Nedaleko od bedema stare travničke tvrđave nalazi se Varoška džamija, nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine.

Među najstarijim džamijama u Cazinskoj krajini je Stara drvena džamija u Bužimu, izgrađena u prvoj polovini 19. stoljeća.

Unutar bedema srednjovjekovne utvrde u Cazinu 1576. godine, na mjestu današnje, izgrađena je džamija.

Serdžade su prostirke malih dimenzija, dužine 150 cm i širine 90-120 cm, koje su služile da izoliraju klanjača od eventualnih nečistoća na tlu prilikom obavljanja osnovnog islamskog obreda, namaza ili da označe smjer kible na zidu.

Grubi pokrivači zvani gunj, ćebe i biljac tkali su se na horizontalnom tkalačkom stanu jednostavnim tehnikama pretkivanja (u dva nita) prije uključivanja Bosne u Osmansko Carstvo.

Druga faza izrade bosanskog ćilima je ćilim tkan u Sarajevskoj tkaonici nakon 1879. godine. Ne možemo reći da je ovo potpuno nova vrsta bosanskog ćilima.

Maglaj, Bosna i Hercegovina

Zenica, Bosna i Hercegovina

Glamoč, Bosna i Hercegovina

Jajce, Bosna i Hercegovina

Osmanski barok.

Livno, Bosna i Hercegovina

Od vremena pada komunizma u BiH izgrađeno je ili obnovljeno na stotine džamija čija gradnja je nerijetko praćena uplivom graditeljskih tradicija dotad stranih bosanskom podneblju.

Nedavno sam studente na predavanju koje sam im držala o bosanskom ćilimu pitala: “Šta je to na šta vas asocira riječ ćilim?ˮ Neki od odgovora su bili: tradicija, čistoća, dom, nana, toplina... Jedan odgovor je bio: nebriga.

Kada su zapadnjački kolekcionari sedamdesetih godina prošlog stoljeća otkrili anadolijski ćilim, počeli su na njega gledati kao na nešto orijentalno, egzotično.

Tradicija podizanja kamenih biljega u Krajini stara je skoro tri milenija, počev od japodskih urni, preko rimskih žrtvenika i srednjovjekovnih stećaka, do različitih vrsta biljega koji se odnose na osmanski period.

U poratno vrijeme je širom Muftiluka bihaćkog podignuto mnogo novih džamija. I pored njihovog nemjerljivog značaja i funkcije, mnoge od njih ukazuju na površnost u arhitektonskom projektiranju.

Nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine

Podgora - Breza, Bosna i Hercegovina

Jajce, Bosna i Hercegovina

Nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine

Nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine

Gornja Tuzla, Bosna i Hercegovina

Mišćina ili Kebkebir hadži Ahmedova džamija se nalazi u sarajevskom naselju Kovači. Izgrađena je početkom 16. stoljeća (1543-1557.). Na portalu džamije se nalazi drvena levha, s natpisom: „Vlasnik dobra i hastahane Kebkebir hadži Ahmed, godina 1543, po hidžri 963.“

Bjelašnica, Bosna i Hercegovina

Bjelašnica, Bosna i Hercegovina