Historija muslimana Balkana tokom 20. stoljeća, nakon što je Osmanska Država odstupila sa ove teritorije protekla je u znaku seoba, manjinskog statusa u okviru novouspostavljenih balkanskih hrišćanskih država, prikrivene ili otvorene diskriminacije, progona i genocidnih ratova.

Balkanski ratovi, a zatim i Prvi svjetski rat, doveli su do kolapsa Osmanskog Carstva kao višestoljetnog državnog okvira u kojem su muslimanske zajednice na Balkanu živjele i uživale svoja religijska, socijalna, kulturna i druga prava i privilegije.

Austrijske (habsburške) težnje i aspiracije na teritoriju Bosne sežu još u vrijeme nakon Velikog ili tzv. Bečkog ra¬ta, odnosno Karlovačkog mira iz 1699. godine, kada su Osmanlije odbačene od Beča i definitivno zaustavljene u svom prodoru u Evropu.

Druga polovina 19. stoljeća jedan je od najtežih perioda u dugogodišnjoj historiji Bošnjaka. Povlačenjem Osmanskog Carstva i okupacijom Bosne i Hercegovine od strane Austro-Ugarske Monarhije našli su se prepušteni sami sebi, u opasnosti da od konstitutivnog postanu periferni faktor u vlastitoj domovini

Bivajući sjecištem puteva, Venecija je uvijek bila i sjecište svjetova: mediteranskog i srednjoevropskog, talijanskog, njemačkog i slavenskog, kršćanskog i islamskog. Toliko je to puta ponovljeno da bi zvučalo isprazno, a da uvijek iznova ne doznamo nešto novo o tom fenomenu.